خوشت آمد، تا دسته بهش انداختم! دو برابر قیمت واقعی!!
حال کردی، چجوری جوابش را دادم!تا یه هفته پکره!!
آقا نمی‌دم، ندارم، چک داری؟ قرارداد داری؟ داشته باش! چیکار میخوای بکنی؟
خفه‌شو گمشو برو بیرون
خونمه، رعایت معایت هم حالیم نیست. می‌خواد نصفه شب باشه، می خواد صبح باشه!
خیابونه دیگه، جلو خونه شما و اینجا نداره ،آشغال را میان میبرند
بوق نزن زنیکه... از من میخوای راه بگیری!!؟
آبجی اینجا ایجوریاس! حالا چی شده مگه؟
. . . . .
دقت کردید تو ایران ما همدیگر را چقدر دوست داریم و به هم حال می دهیم؟
بیخود نیست وقتی از ایران خارج می‌شویم چشم دیدن همدیگر را نداریم!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر