عربده

تو اغلب جوامع دنیا, حرکتهای اجتماعی، سیاسی, فرهنگی و غیره که باید از بطن جامعه شروع بشه به این صورته که حزب یا گروه و یا انجمنی وجود داره که متولی اون حرکت است و اون را راهبری می کنه, خوب حالا مردم چطوری به این حرکت می پیوندند؟ معمولا تو هر گروه و جمع کوچکی( از قبیل خانواده,دوستان, کلاس و اینها) فردی یا افرادی هستند که بعلت سابقه تفکر کاربردی مورد قبول جمع هستند و می شه گفت تا حد زیادی جهت گرفتن اون جمع را تحت تاثیر قرار می دهند.

چون طبیعی است که همه مردم عادی و عامی از قدرت تحلیل مناسب برخوردار نیستند و در خیلی از جوامع مردم مدعی این قضیه هم نیستند بنابراین به اون فرد مورد اعتمادشون تکیه می کنند و یه گروه و یا انجمن و یا حرکتی می پیوندند.

خوب این یه تصویر خیلی کلی از چیزی است که معمولا اتفاق می افته و قطعا در جزئیات تفاوتهای خواهد بود. اماهرچه که اون فرد مورد اعتماد از قدرت تحلیل بهتری برخوردار باشه و تفکر بیشتری داشته باشه خوب نتیجه برای افراد پشت سرش و کلا جامعه بهتر خواهد بود.

.

حالا اینجاس که شاید بشه یکی از دلایل عدم توفق آرمانهای جامعه ما را مشخص کرد. به اختصار می شه گفت که

اولا اینجا هیچ کس نیست که اون یکی را قبول داشته باشه و همه برای خودشون عقل کل هستن و اصلا حتی به حرف هم گوش نمی دهند چه برسه بخوان بهش فکر کنن( البت اگر بتونن فکر کنن)

حالا تو این شرایط تنها کسی می تونه صداش را به گوش دیگران برسونه و چه بسا روشون تاثیر بگذاره که عربده کش باشه چون تو این وانفسای هرج و مرج و تنش و عصبیت و هرکی و هرکی و عجله و  اینها تنها عربده است که ممکنه به گوش دیگران برسه.و شاید بشه گفت این ملت تنها در برابر عربده کمی درنگ می کنن و گوش فرا می دهند. خوب عربده کش هم که تکلیفش مشخصه از همه جوگیرتر, گمراه تر و نون به نرخ روز خورتر و چه بسا مزدور و خائنتر.

حالا دیگه مهم نیست که چی میگی اگر عربده ای بلندتر و طولانی تر و متعددتری داشته باشی شانس بیشتری داری که بتونی عده ای را دنبال خودت جمع کنی.

 

 

 

 

 

اینجا عربده تمثیلی است و کنایه از حرکتهای عربده وار در هر زمینه ای است.