۲ فروردین ۱۳۸۹

مطالعه

چند وقت پیش یکی از همکاران جوانمون می شه گفت برای اولین بار رفته بود اروپا, هم برای یک دوره هم چند روزی هم مرخصی و گشت و گذار , خوب طبعا خیلی موضوعات براش جالب بودن و میامد تعریف می کرد اما یک نکته ای بهش توجه کرده بود و برای من جالب بود این بود که می گفت:

” ابلیس, چقدر کتاب فروشی اونجا بود و جالب اینکه خیلی هم سرشون شلوغ بود با اینکه اغلب جاهایی که من می رفتم بیشتر تفریحی بودند ولی مردم کتاب رو فراموش نمی کردند.”

و جالبتر اینکه خودش اصلا اهل مطالعه و کتابخونی نیست و مثل بیشتر هم نسلانش بجز موارد مربوط به کار تنها چیزی که می خونه پروفایل و پستهای دوستانش تو فیس بوک است.

چند روز پیش داشتم این ماجرا رو تو یه جمعی برای علل تفاوتهای پیشرفت جوامع می گفتم در حالیکه همه تایید می کردند یکی از حاضرین گفت:

” اینجا هم خیلی مطالعه می کنند اغلب تمام روز در حال مطالعه هستند. اما نه کتاب, بلکه در حال مطالعه اوضاع و احوال مردم دیگه و کارهای که دیگران می کنند, حرفهای که می زنند, زمان رفت و آمد, چیزهایی که می پوشند یا می خورند, افرادی که در تماس هستند و خیلی چیزهایی دیگه هستند.”

 

 

 

 

واقعا اگر یک درصد زمانی که سرمون تو کار دیگران است, تو کتاب بود, قطعا وضعمون این نبود.

۳ نظر:

  1. سلام و تبريك عيد... اين رو كه گفتى ياد يه تجربه شخصى خودم افتادم. در اتاقهاى انتظار غالب بيماران با ريشه غربى كتاب به همراه ميارن وآرام و ساكت اون رو ميخونند تا نوبتشون بشه با كسى هم كارى ندارند، اگه بيمارى با ريشه آسياى شرقى ديدى كه كتاب يا نت بوك دستشه بدون كه ژاپنى!يا كره اى است اگه داره با اونچشاى ريزش به در و ديوار زل ميزنه چينيه! خاور ميانه اى ها يا دستشون به خايه شونه يا هى ميان رسپشن ميپرسن كى نوبت ما ميشه! ولى كتاب نميخونن! آفريقايى تبار ها هم كتاب خون نيستند ولى هميشه هدفون توى گوششونه!و هيچ وقت هم نميفهمى كه به چى دارن گوش ميدن چون اون موزيك رو جاى ديگه نشنيدى! هندى تبار ها وقتى براى كتاب خونى توى اتاق انتظار ندارن چون نيست كه قبيله اى ميان! با صداى بلند مشغول رتق و فتق مشكلات در ملا عام هستند!

    پاسخحذف
  2. سلام فابی جون
    من هم برای تو عید نوروز و سال نو خوبی آرزو می کنم.
    و ممنون بابت مثالی که از تجربه شخصی ت زدی باید بگم کاملا واقعی و درسته
    یه دونه من بگم, به بار که مسکو بودم دیدم تو مترو حتی اونهایی که ایستاده هستن یه کتابی چیزی دستشون هست و جالبتر اینکه اغلبشون داشتن سودوکو حل می کردند!!

    پاسخحذف
  3. بازم سلام کریسمون نازنین. اینجا که فابی تبریک گفته منم تبریک بگم. سال نو برات خیلی سبز و شاد و کامیاب باشه. کاش یک روزی بچه های بی نام بتونن آزادانه همدیگه رو ببینن. ارادتم رو از تمام سال های گذشته رول اور کردم به سال جدید. خیلی ارادت داریم رفیق.

    پاسخحذف