اخلاق حیوانی!

"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated."
- Mahatma Gandhi

یه چند روزی است این جمله مهاتما گاندی باز تو ذهنمه به خاطر ماجرایی که شاید زیاد جدید نباشه اما همیشه جای تامل داره. یه گربه ای بود که مدتی با مادرش تو حیاط ما اطراق کرده بودن ؛ من و یکی دیگه از همسایه ها گاهی بهشون غذا می دادیم کاری هم به کسی نداشتن چند وقت پیش مادره چند روزی پیداش نبود و وقتی که پیداش شد با سر و صورت داغون و پای لنگون بود. گذشت تا اینکه خودت بچه گربه ها هم چند روزی پیداش نبود و اون هم وقتی پیداش شد با یه چشم زخمی و دست و پای شکسته و لنگان و اوضاع نذار سر و کله اش پیدا شد و اونکه عادت داشت با بیرون آمدن من خودش را می رسوند به من و خودش را به کفش های من می مالید دیگه از هر آدمی می ترسه( نشون می ده که یه آدم این بلا رو سرش آورده) اما شبها از درد ناله و می کنه و دیگه درست غذا نمیتونه بخوره.

حالا یادم به این جمله مهاتما گاندی افتاد اگر با این حساب بخواهی راجع به  فرد و فرهنگ ایرانی قضاوت کنی یه نگاه به گربه های شل و کور و دیگر حیوانات تو گوشه کنار و شهرها و روستاهای این مملکت می شه عظمت و شعور این ملت را درک کرد.